Herfst

• oktober / 2022

Verhuizen

Veel mensen, waaronder ikzelf, vinden het lastig om te verhuizen. Het afscheid nemen van iets moois, waar je veel van hebt genoten is niet altijd even gemakkelijk. De eerste stap is altijd het moeilijkste, het plan. Het idee om te vertrekken en iets achter te moeten laten. Dat moment is moeilijk, omdat je niet weet wat de toekomst zal brengen. Tegelijkertijd is deze beslissing inmiddels in je hoofd onvermijdelijk en onomkeerbaar geworden. Het is een illusie te denken dat je ergens controle over hebt, dus is het beste wat je kan doen is loslaten en je mee laten drijven op de stroom van de chaos en de bijbehorende rommel die bij een verhuizing komt kijken. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. De Chinese filosoof Lao Tse zei al: “Als je iets wilt pakken, moet je het heel even loslaten. Als je iets wilt loslaten, moet je het heel even pakken.”

Een idee gaan uitwerken is het verleden naar het heden verhuizen ten behoeve van een nieuwe toekomst. Verhuizen naar een nieuwe plek is het begin van een nieuwe start en de afsluiting van dit hoofdstuk. De vorige hoofdstukken waren de afgelopen 15 jaar heel uiteenlopend, maar het doel om de Tongriem Kliniek nog verder te ontwikkelen en multi-disciplinair te laten functioneren staat als een huis…

Als je gaat verhuizen heb je hoe dan ook hulp nodig. Véél hulp. Ik had de Tongriem Kliniek niet zonder mijn familie, vrienden en collega’s kunnen neerzetten zoals het nu staat: “als een huis.” Ik wilde de kwaliteit van zorg kunnen blijven garanderen en waar mogelijk verbeteren. Inmiddels kan ik nu, na 2 maanden, terugkijken en zien dat het gelukt is. Met een kinder- manueeltherapeut, nieuwe lactatiekundige en extra secretariële ondersteuning voelt het compleet. Ik geniet nu volop van deze mooie warme herfst en het idee van nieuwe avonturen die komen gaan. De herfst is de lente van de winter. (H. De Toulouse-Lautrec). Op naar een nieuw seizoen en een nieuw hoofdstuk…

Zomer

• juni / 2022

On the move…
 

Deze zomer is de Tongriem Kliniek volop in beweging. Achter de schermen wordt druk gewerkt aan de verhuizing naar de nieuwe locatie. Deze locatie is één straat verder, zodat het binnen ons eigen straatje past. Na de zomervakantie kunnen we de patiënten gerichter helpen en nog meer zorg op maat leveren.
 

“Zorg op maat”, is dat niet waar we altijd heen moeten in de zorg? Patiënt en dokter stellen het maatwerk samen op, zodat iedereen de juiste en passende zorg ontvangt. Echter als er veel verschillende (zorg)specialisten betrokken zijn bij een patiënt, is het maatwerk niet zo eenvoudig. Elke zorgverlener zoekt vaak binnen zijn/haar eigen straatje. In de Tongriem Kliniek merken wij op dat collega’s uit de verschillende disciplines onze Kliniek steeds beter weten te vinden als zij tegen mogelijke tongriem problematiek aanlopen. Wij zijn altijd bereid tot intercollegiaal overleg.
Een kinderarts uit het UMCG belde om te overleggen over een patiëntje met een stollingsstoornis én een strakke tongriem. Verschillende lactatiekundigen uit het UMCG hadden al hulp geboden tijdens de kraamperiode, maar helaas bleek dit niet afdoende voor de langere termijn. Voor een andere operatieve ingreep werd het patiëntje opnieuw opgenomen en de KNO en Kaakchirurgie vonden de frenulotomie van de tongriem te gecompliceerd. De vraag was of wij naar het UMCG wilden komen om de ingreep dáár op locatie uit te voeren. Meerdere zorgverleners waren zich bewust van deze bijzondere situatie en de noodzaak om over te gaan tot handelen in plaats van een expectatief beleid te blijven voeren.
“Bewust zijn is alleen mogelijk door verandering en verandering is alleen mogelijk door beweging (A. Huxley).” Deze beweging maakten wij graag voor dit patiëntje en een collega. Socrates zei immers ook: “laat degene die de wereld in beweging wil zien komen, eerst zelf bewegen.”
 

Met die gedachte sprongen mijn collega en ik op de fiets. In de bakfiets hadden we alle apparatuur en instrumenten geladen. Na onze reguliere werktijd via de binnendoor routes naar het UMCG. Op locatie een kleine operatietafel gecreëerd direct aan het ziekenhuis bed zodat het infuus met stollingsfactoren op zijn plek kon blijven. Zo konden we het kleine patiëntje snel en effectief helpen, met de minste kans op complicaties aangaande de stolling.
Persoonlijk vind ik het een heel goed teken dat de drempel weg is om onze hulp te vragen wanneer dit nodig blijkt. Het feit dat een strakke tongriem voor voedingsproblematiek kan zorgen blijkt toch langzaam door te dringen binnen de zorg…
 

Voor nu dit lokale uitstapje per fiets. We gaan ons verder voorbereiden op de verhuizing (ook per fiets). ‘’Blijf in beweging en wees de verandering die je wilt zien in deze wereld (Ghandi).’’ We zien jullie na de zomer op onze nieuwe locatie!

Lente

• maart / 2022

Elk jaar is de lente weer een wonderlijk gebeuren. Alles wat verstopt was in de winter, komt in de lente naar boven. De dagen worden langer en het licht neemt toe. De lente voelt als een verfrissing, het naar buiten gaan, groeien, opladen en nieuwe dingen oppakken. De natuur komt weer in beweging en biedt inspiratie door zich continu te vernieuwen. Kortom de natuur is heel innovatief waar we nog veel van kunnen leren.
 

Dat ‘leren van de natuur’, noemen we ook wel biomimicry. De natuur wordt geïmiteerd om duurzaamheidsvraagstukken in onze samenleving op een andere manier aan te pakken. Veel product- en procesontwerpen ontlenen ideeën en principes aan voorbeelden uit de natuur. Al sinds het begin van de “moderne” geneeskunde hebben we al veel van de natuur overgenomen. We proberen dit ook terug te laten komen in onze behandelingen om de natuur een handje te helpen en tot een oplossing te komen voor de langere termijn. Ik vind het enorm inspirerend hoe biologen, designers, ingenieurs, organisatiedeskundigen en technici samenwerken om tot nieuwe duurzame oplossingen te komen in bouwprocessen. Vernieuwing en verduurzaming is waar de Tongriem Kliniek zich deze lente volop mee bezig houdt. De verhuizing van de Tongriem Kliniek komt dichterbij. In de winter was het nog plannen maken en een basis leggen. Nu begint de “knop” vorm te krijgen, zodat deze straks kan bloeien. Keuzes maken hoe en waar te vernieuwen en verduurzamen, is niet gemakkelijk. Als ik kijk naar hoe de natuur dingen oplost en hoe wij mensen dat (met technologie) doen, dan is daar nog een enorme discrepantie. De natuur is een meester in het besparen van energie en materiaal. Ze neemt de tijd voor haar oplossingen en maakt gebruik van haar informatie en structuur bij de oplossingen. Wij doen vaak precies het tegenovergestelde. Verstandige keuzes die in lijn liggen met de natuur kunnen het leven van een mens laten opbloeien. Schadelijke keuzes die niet in lijn liggen met de natuur kunnen afbreken. Potentie en groei komen niet op gang en kunnen zelfs worden afgeremd.
 

Toen ik daar bij stil stond, realiseerde ik mij dat een (ver)bouwproces goed is om naar de natuur en de menselijke natuur te kijken. Meer denken volgens de natuur levert een samenleving op die welzijn en een gezonde omgeving vooropstelt in plaats van oneindige groei. Als (tand)arts, patiënt maar ook als consument kun je proberen zo natuurlijk mogelijke keuzes te maken door te kiezen voor producten en processen die de omgeving voeden in plaats van afbreken. En dat hoef je gelukkig niet helemaal 100 procent goed te doen. De natuur maakt ook fouten. We gaan het 1 juli zien, waar de natuur ons heeft gebracht…in elk geval op de Ubbo Emmiussingel 33 in Groningen.