Zomer: Horen, Zien en Zwijgen in de Tongriem Kliniek
- juli / 2025
In onze Kliniek betekent horen, zien en zwijgen meer dan een spreekwoord. Het zijn drie krachtige werkwoorden die dagelijks een rol spelen in de interactie tussen patiënten, zorgverleners en colle-ga’s.
Horen gaat over luisteren naar elkaar. Patiënten delen hun problemen, twijfels en zorgen. Ze vertrouwen erop dat er geluisterd wordt, naar wat er gezegd wordt, maar ook naar wat er tussen de regels door klinkt. Ze willen graag gehoord worden. Aan de andere kant horen wij als zorgverleners continu collega’s dingen zeggen die niet kloppen. Wat doe je dan met wat je hoort? Blijf je collegiaal, professioneel of spring je in de bres?
Zien betekent kijken. Kijken door een andere bril naar wat een patiënt of collega nodig zou kunnen hebben. De zorgvraag van een baby is anders dan van een peuter of een tiener. Het betekent kijken naar een groter geheel en zien of onze zorg wel de juiste zorg is voor deze patiënt. Het betekent ook de bril kunnen dragen van een collega die niet de expertise en kennis in huis heeft, maar hopelijk wil leren meer te zien. Door elkaars bril te dragen, kan een dieper begrip ontstaan, wat leidt tot betere zorg voor iedereen.
Zwijgen betekent houden aan ons beroepsgeheim voor zowel medische als niet-medische informatie. Het is een essentieel onderdeel van het vertrouwen van de patiënt én de toegang tot de gezondheidszorg.
Soms komen horen, zien en zwijgen samen én kan je gewoonweg niet zwijgen. Zeker niet als een moeder in de wachtkamer op haar telefoon zitten te scrollen, terwijl haar kind op de monumentale trap in de kliniek speelt. Vervolgens steekt dit kind haar hoofd tussen de spijlen van deze monumentale trap via de buitenkant van de trap. Iets wat we nog nooit eerder gehoord óf gezien hebben. Het kind kon daarna zeker niet zwijgen, alleen maar heel hard schreeuwen door de hele kliniek. Wij als zorgverleners moeten vervolgens zwijgen en professioneel blijven over het gedrag van moeder en kind. Uiteraard wel de brandweer bellen omdat dit kind anders niet meer zou kunnen horen in de toekomst. Haar oren waren ander achter de spijlen gebleven en dat is uiteraard niet om aan te zien. Dus tja, gelukkig heeft de brandweer naast een zaag, ook beroepsgeheim én kijken we dan met zijn allen maar even weg met open mond (van verbazing)….tot onze zwijgplicht weer geldt.