Lente

• maart / 2022

Elk jaar is de lente weer een wonderlijk gebeuren. Alles wat verstopt was in de winter, komt in de lente naar boven. De dagen worden langer en het licht neemt toe. De lente voelt als een verfrissing, het naar buiten gaan, groeien, opladen en nieuwe dingen oppakken. De natuur komt weer in beweging en biedt inspiratie door zich continu te vernieuwen. Kortom de natuur is heel innovatief waar we nog veel van kunnen leren.
 

Dat ‘leren van de natuur’, noemen we ook wel biomimicry. De natuur wordt geïmiteerd om duurzaamheidsvraagstukken in onze samenleving op een andere manier aan te pakken. Veel product- en procesontwerpen ontlenen ideeën en principes aan voorbeelden uit de natuur. Al sinds het begin van de “moderne” geneeskunde hebben we al veel van de natuur overgenomen. We proberen dit ook terug te laten komen in onze behandelingen om de natuur een handje te helpen en tot een oplossing te komen voor de langere termijn. Ik vind het enorm inspirerend hoe biologen, designers, ingenieurs, organisatiedeskundigen en technici samenwerken om tot nieuwe duurzame oplossingen te komen in bouwprocessen. Vernieuwing en verduurzaming is waar de Tongriem Kliniek zich deze lente volop mee bezig houdt. De verhuizing van de Tongriem Kliniek komt dichterbij. In de winter was het nog plannen maken en een basis leggen. Nu begint de “knop” vorm te krijgen, zodat deze straks kan bloeien. Keuzes maken hoe en waar te vernieuwen en verduurzamen, is niet gemakkelijk. Als ik kijk naar hoe de natuur dingen oplost en hoe wij mensen dat (met technologie) doen, dan is daar nog een enorme discrepantie. De natuur is een meester in het besparen van energie en materiaal. Ze neemt de tijd voor haar oplossingen en maakt gebruik van haar informatie en structuur bij de oplossingen. Wij doen vaak precies het tegenovergestelde. Verstandige keuzes die in lijn liggen met de natuur kunnen het leven van een mens laten opbloeien. Schadelijke keuzes die niet in lijn liggen met de natuur kunnen afbreken. Potentie en groei komen niet op gang en kunnen zelfs worden afgeremd.
 

Toen ik daar bij stil stond, realiseerde ik mij dat een (ver)bouwproces goed is om naar de natuur en de menselijke natuur te kijken. Meer denken volgens de natuur levert een samenleving op die welzijn en een gezonde omgeving vooropstelt in plaats van oneindige groei. Als (tand)arts, patiënt maar ook als consument kun je proberen zo natuurlijk mogelijke keuzes te maken door te kiezen voor producten en processen die de omgeving voeden in plaats van afbreken. En dat hoef je gelukkig niet helemaal 100 procent goed te doen. De natuur maakt ook fouten. We gaan het 1 juli zien, waar de natuur ons heeft gebracht…in elk geval op de Ubbo Emmiussingel 33 in Groningen.